من مادرت هستم...

عزیزترینم، فرزندم
من مادرت هستم ....
من با عشق ، با اختیار، با آگاهی تمام پذیرفته ام که مادرت باشم
تا بدانم خالقم چگونه مخلوقش را دوست میدارد ، هدایت می کند و در برابر خواسته های تمام نشدنی اش لبخند میزند و درآغوشش می گیرد ، من یک مادر هستم هیچکس مرا مجبور به مادری نکرده است من به اختیار مادر شدم تا بدانم معنی بی خوابی های شبانه را، تا بیاموزم پنهان کردن درد را پشت همه ی حجم سکوتی ، که گاه از خود گذشتگی نامیده می شود ....
تا بدانم حجم یک لبخند کودکانه ات می تواند معجزه زندگی دوباره ام باشد ....
من نه بهشت می خواهم نه آسمان و نه زمین ....
من مادرم ، همانکه خالقم ذره ای از عظمتش رابه من بخشید تا تجربه کنم حس بزرگی و لامتناهی شدنش را .
من هیچ نمی خواهم هیچ .... هیچ روزی به من تعلق ندارد همه روزها ساعت ها وثانیه ها ی من تویی ومن دست کودکیت را میگرم تا به فردای انسانیت  برسانم  که این رسالت من است برتو
و هیچ منتی از من بر تو نیست که من با اختیار به عشق تو را به این دنیای پرآشوب خوانده ام ....